Lata, biega, wszędzie go pełno. Pewnie ma ADHD.
Kiedy w piękne jesienne popołudnie byłam na placu zabaw z córeczką, spotkałyśmy jej kolegę z mamą.
„Lata, biega, wszędzie go pełno. Pewnie ma ADHD” – mówi o swoim synku znajoma.
„Naprawdę tak myślisz?” – pytam.
No zobacz, szaleje jak wariat.
Co wiesz o objawach ADHD?
„Nie, no nic, tak tylko żartuję, bo on ciągle biega. Jakby się nie męczył” – odpowiada
Żartowała. Nie wdaję się w dyskusję.
Mnie, jako matkę chłopca z ADHD takie żarty nie bawią. Takie żarty nie bawią również rodziców, których uczę jak postępować nie tylko z dzieckiem, ale również z otoczeniem. Nie podoba nam się takie podejście do sprawy. Nie podoba man się, nie w prost, ale jednak porównanie dziecka z ADHD do wariata. Nie akceptujemy utożsamiania tej choroby z szaleniem lub szaleństwem. To nie tak.
Sytuacja w poradni pediatrycznej. Czekam z przeziębionym synem na korytarzu przed gabinetem lekarskim. Obok mnie siedzi mama chłopca, który biega w tę i z powrotem po korytarzu. Patrzy na syna i mówi: :”Co Ty masz jakieś ADHD? Usiądź na tyłku i siedź.”
Po raz tysięczny przekonałam się, jak bardzo temat ADHD jest spłycany. Po raz tysięczny poczułam jak wiele jest jeszcze do zrobienia, aby opowiedzieć ludziom więcej na ten trudny temat. Trudny dla rodziców, którzy słyszą podobne komentarze na temat swoich pociech, które rzeczywiście borykają się z tym problemem.
Ludzie, którzy w ten sposób wyrażają swoją opinię, nic nie wiedzą o dysfunkcjach wynikających z nadpobudliwości psychoruchowej. Kiedy zapytamy te osoby o objawy, nie potrafią o nich opowiedzieć. Mówią, że dziecko biega i jest niegrzeczne, nic więcej. Nie podają objawów, ponieważ ich nie znają.
ADHD postrzegane jest stereotypowo, poprzez pryzmat tylko jednej z trzech grup objawów: nadruchliwości. Nadruchliwość, jako objaw mocno rzucający się w oczy jest traktowany jako wyznacznik, jako pierwszy symptom, jako powód do przedwczesnego szablonowania dziecka.
Często słyszymy podobne uwagi na temat energicznego dorosłego lub na temat bardzo ruchliwych zwierząt.
Tymczasem, ADHD to nie tylko nadruchliwość. To szereg objawów, z których bieganie jest akurat jednym z mniej uciążliwych.
Pozostałe dwie grupy, poza nadruchliwością to nadmierna impulsywność oraz deficyt uwagi i koncentracji.
Będę się starała stopniowo przybliżać poszczególne grupy objawów. Ważne jest, aby zachowania, które widzą obserwatorzy wyjaśnić i przedstawić z punktu widzenia dziecka.
Liczę na to, że mając świadomość otoczenia dzieci z nadpobudliwością przyczynimy się do większego zrozumienia dziecka, a co za tym idzie prawidłowego reagowania na objawy. To z kolei spowoduje mniej przykrości dla dziecka i lepsze życie dziecka i jego otoczenia.
Może mój blog czytają również osoby, które mają mniejszą wiedzę na ten temat. Zobaczymy.
Pozdrawiam Was,
Małgorzata
Tagi: ADHD u dziecka, Dziecko z ADHD, edukacja, Objawy ADHD, zachowanie
Wypasione Kolonie